Ratownicy i personel medyczny każdego dnia spotykają się z sytuacjami, w których muszą walczyć o ludzkie życie. Zadanie to nie należy do najłatwiejszych i nierzadko oprócz wielu umiejętności wymaga również odpowiedniego wyposażenia. Sprawdziliśmy dla Ciebie, z czego składa się zestaw reanimacyjny i jak się go wykorzystuje!

Z czego składa się zestaw reanimacyjny?

Aby przywrócić osobie poszkodowanej krążenie, oddychanie i świadomość konieczne jest szybkie przeprowadzenie reanimacji. Nie jest to możliwe bez leków i akcesoriów. W sytuacjach zagrożenia życia liczy się czas, dlatego warto, aby wszystkie niezbędne rzeczy znajdowały się w jednym miejscu. Pomocny może okazać się zestaw reanimacyjny. Najczęściej umieszczony jest on w poręcznej torbie, co pozwala na łatwe transportowanie kompletu oraz szybki dostęp do najpotrzebniejszych leków i akcesoriów. W zależności od wielkości zestawu reanimacyjnego mogą się w nim znaleźć różne produkty. Jednak najczęściej są to:

- butla z tlenem,

- reduktor tlenowy,

- przewód tlenowy,

- worek samorozprężalny,

- maski twarzowe do prowadzenia oddechu zastępczego,

- ssak ręczny,

- rurki ustno-gardłowe,

- rurki do intubacji,

- latarka diagnostyczna,

- kompresy,

- laryngoskop,

- kleszcze,

- ampularium,

- igły jednorazowe,

- wenflony,

- przyrząd do przetaczania płynów,

- staza zaciskowa,

- sól fizjologiczna,

- płyn do dezynfekcji,

- plaster poiniekcyjny,

- nożyczki ratownicze,

- pulsoksymetr,

- aparat do mierzenia ciśnienia,

- rękawiczki ambulatoryjne.

Gdzie wykorzystuje się zestawy reanimacyjne?

Zestawy reanimacyjne standardowo są na wyposażeniu karetek pogotowia oraz szpitalnych oddziałów ratunkowych. Powinny się również znaleźć w takich miejscach jak placówki podstawowej opieki zdrowotnej. Ponadto zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia zestaw reanimacyjny, a konkretnie zestaw przeciwwstrząsowy, musi znaleźć się w każdym prywatnym gabinecie lekarskim i stomatologicznym. W tym przypadku klasyczny zestaw reanimacyjny powinien zostać powiększony o adrenalinę, hydrokortyzon, klemastynę, deksametazon, salbutamol.

Czym jest wstrząs anafilaktyczny?

Wstrząs anafilaktyczny jest nagle rozpoczynającą się i zagrażającą życiu reakcją organizmu po kontakcie z czynnikiem, który wywołuje nadwrażliwość. Jego najczęstszymi objawami są obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie akcji serca, bladość skóry, utrata przytomności, pokrzywka oraz drgawki. Stanowi on bezpośrednie zagrożenie życia, dlatego konieczne jest udzielenie natychmiastowej pomocy choremu. W tym przypadku pomocny będzie zestaw reanimacyjny, wyposażony w leki przeciwwstrząsowe.

Co może powodować wystąpienie wstrząsu anafilaktycznego?

Istnieje wiele substancji, które mogą odpowiadać za wystąpienie wstrząsu anafilaktycznego. Należą do nich:

- leki: antybiotyki, niesteroidowe leki przeciwzapalne, cytostatyki, środki kontrastowe, morfina, insulina, preparaty wykorzystywane do znieczulenia;

- alergeny wziewne: sierść kota i psa, lateks;

- pokarmy: orzechy ziemne i laskowe, skorupiaki, cytrusy, jajka kurze, mleko krowie, pszenica, ryby, soja;

- szczepionki i surowice;

- jad owadów;

- stres;

- wysiłek fizyczny;

- reakcja na zimno lub ciepło;

- przetaczanie krwi.

Jak postępować podczas wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego?

1. O ile to możliwe, pozbaw chorego kontaktu z czynnikiem alergizującym, np. wynieś psa lub kota na większą odległość lub usuń żądło owada.

2. Kolejnym krokiem jest podanie choremu domięśniowo (np. w udo) zastrzyku z adrenaliny.

3. Jeśli chory jest przytomny i posiada przy sobie przepisany przez lekarza preparat antyhistaminowy, należy mu go niezwłocznie podać.

4. Ułóż pacjenta na plecach z uniesionymi do góry nogami.

5. Jeśli znajdujesz się w przychodni lub prywatnym gabinecie i nie masz możliwości udzielenia dalszej pomocy, to wezwij karetkę pogotowia. Chory absolutnie nie powinien udawać się nigdzie własnym samochodem, nawet jeśli chwilowo jego stan się poprawił.

6. W sytuacji, gdy doszło do utraty oddechu lub zatrzymania akcji serca – rozpocznij akcję reanimacyjną.

7. Osoba, u której doszło do wstrząsu anafilaktycznego, powinna zostać na obserwacji w szpitalu minimum przez 8 godzin.